przypiec się

См. также в других словарях:

• przypiec (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przypiekać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przypiekać się – przypiec się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać przypiekaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciasto przypiekło się w piekarniku. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przypiec — dk XI, przypiecpiekę, przypiecpieczesz, przypiecpiecz, przypiecpiekł, przypiecpieczony, przypiecpiekłszy przypiekać ndk I, przypiecam, przypiecasz, przypiecają, przypiecaj, przypiecał, przypiecany 1. «piekąc przyrumienić coś mocno po wierzchu»… …   Słownik języka polskiego

• Russisch-Deutscher Krieg gegen Frankreich 1812-1815 — Russisch Deutscher Krieg gegen Frankreich 1812–1815. I. Rußlands Krieg von 1812 bis zur Erklärung Preußens im Febr. 1813 gegen Frankreich. A) Veranlassung u. Rüstung zum Kriege. Bald nach der Vermählung Napoleons I. mit der Erzherzogin Marie… …   Pierer's Universal-Lexikon

• spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… …   Słownik języka polskiego

• sparzyć — I dk VIb, sparzyćrzę, sparzyćrzysz, sparz, sparzyćrzył, sparzyćrzony 1. «dotykając czymś gorącym, uszkodzić ciało, tkanki; oparzyć, przypiec» Sparzyć rękę, palec. Sparzyć usta, język herbatą, papierosem. 2. «wywołać podrażnienie skóry takie, jak… …   Słownik języka polskiego

• spiec — dk XI, spiekę, spieczesz, spiecz, spiekł, spieczony, spiekłszy spiekać ndk I, spiecam, spiecasz, spiecają, spiecaj, spiecał, spiecany 1. «zbyt mocno opalić, osmalić, przypiec, wysuszyć; zrumienić coś; oparzyć» Spiec twarz na słońcu. Placek… …   Słownik języka polskiego

• podpiec — dk XI, podpiecpiekę, podpiecpieczesz, podpiecpiecz, podpiecpiekł, podpiecpieczony, podpiecpiekłszy podpiekać ndk I, podpiecam, podpiecasz, podpiecają, podpiecaj, podpiecał, podpiecany «upiec do pewnego stopnia, niezupełnie; przypiec od spodu;… …   Słownik języka polskiego

• przypalić — dk VIa, przypalićlę, przypalićlisz, przypalićpal, przypalićlił, przypalićlony przypalać ndk I, przypalićam, przypalićasz, przypalićają, przypalićaj, przypalićał, przypalićany 1. «spalić zewnętrzną powierzchnię, warstwę czegoś, spalić częściowo;… …   Słownik języka polskiego

• obrumienić — dk VIa, obrumienićnię, obrumienićnisz, obrumienićmień, obrumienićnił, obrumienićniony obrumieniać ndk I, obrumienićam, obrumienićasz, obrumienićają, obrumienićaj, obrumienićał, obrumienićany «przypiec, przysmażyć na kolor rumiany; przyrumienić ze …   Słownik języka polskiego

• przyrumienić — dk VIa, przyrumienićnię, przyrumienićnisz, przyrumienićmień, przyrumienićnił, przyrumienićniony przyrumieniać ndk I, przyrumienićam, przyrumienićasz, przyrumienićają, przyrumienićaj, przyrumienićał, przyrumienićany «przysmażyć, przypiec coś na… …   Słownik języka polskiego